Έχω έναν φίλο που τριγυρνάει μ' ένα φύλο συκής,
σαν τον Διόνυσο στον τρύγο, ίδιος σοφιστής.
Κι όποτε του φωνάζω "κοίτα να δεις",
βλέπει με γυμνό μάτι αυτό που δεν τολμάς να δεις.
Κι αν του πω "στάσου να χαρείς",
γίνεται Λούης και καπνός οφθαλμαπάτης.
Άνεμος επί της γης που σε κάνει να δακρύζεις.
Γύρη λουλουδιών πριν φτερνιστείς.
Μέλι ελάτης αρτιμελής.
Ψωμί κι αλάτι να φας να χορτάσεις.
Όνειρα γλυκά και νηστικός να κοιμηθείς.
Μία κάποια λύσις.
Οίνος με νερό βροχής.
Θάλασσα διαφυγής.
Κύκλωπας νομοταγής,
ποιητικής δικαιοσύνης και πολιτικής υπακοής.
Βασίλειο της σήψης και χρόνος της σιωπής.
Εικόνα ντροπής.
