Το ρολοι χτυπαει ακομα κι οταν δεν το ακους. 
Με το πλαδαρο του σουρσιμο τυλιγεται πανω σου αορατα καθως εσυ αναπολεις εκεινο κει το μεσημερι στους ηλιολουστους αγρους. 
Το ρολοι χτυπαει κι οταν εσυ δεν το ακους. 
Και δε βλεπεις την ωρα να βρεθεις σε κεινες τις πολυχρωμες σελιδες που σου διαβαζε στο κρεβατι ο παππους. 
Το ρολοι χτυπαει χωρις να τ'ακους. 
Η γη δε σταματησε ποτε να κανει κυκλους, μα η αθορυβη καρδια μου ειναι που μου φερνει ιλιγγους. 
Ο χρονος κυλα σαν το αιμα στους τοιχους.