Όταν δε μπορείς να κοιμηθείς,
κλείνεις τα μάτια κι ονειρεύεσαι πως το κάνεις.
Και όταν αρμέγεις τις λέξεις,
να τις ανακατέψεις με μέλι,
μονορούφι να τις πιεις,
ξέρεις πως λάκτινοι σταλακτίτες,

σπάνε ρευστοί,
πάνω σε μια ρουμπινένια καρδιά αρραγή.
Κι ο ήλιος χαράζει τη γη.