Friday, October 4, 2019

Dearly

Toni


Τα μάτια σου άγγιξαν μία μία της φωνής μου τις χορδές,
και μου έδεσαν τη γλώσσα κόμπο μην κι απαντήσω στις αόρατες κραυγές,
σαν πρόβατο αόματο που βγήκε βόλτα μες στο λυκαυγές,
ακολουθώντας ίχνη που άφησε στο φρέσκο  χιόνι το χτες.
Τις παντομίμες απο δάχτυλα ξέχειλα θωπείες,
τα στόματα που έθρεψαν με λάκτινα δόντια λαγνείες,
τα στήθη που ανέπνευσαν νεογέννητες ευωδιές,
ρουφώντας ως το μεδούλι αέρα ελευθερίας,
από ρουθούνια που τα καίει ακόμα ένας κόκκινος λεκές.
Βάζοντας πλάτη σ' ασφυκτικές πληγές,
και λίπασμα για ρίζες που σπάνε αλυσίδες
κατάστικτες μαύρες κηλίδες, λευκή αισχύνη,
ωδίνες επονείδιστες και κρέπια απο ντροπές.
Σάβανα στης κόλασης τις διαστολές,
συνεσταλμένες κόρες,
ίριδες τυφλές.

30-9-19

No comments:

Post a Comment