“Μ’ έχεις ονειρευτεί ποτέ;” ρώτησα.

Κι έσφιξες τα χείλη σου ανεμπόδιστα.

Έκλεισα τα μάτια και θυμήθηκα:

“Ούτ’ εγώ σε ονειρεύτηκα ποτέ” ψιθύρισα.

Και άνοιξες το στόμα.

Ακούμπησα το δάχτυλό μου στο δικό μου,

και συνέχισα:

“Μόνο όποιος μ’αγαπήσει,

αληθινά,

τα μάγια θα λύσει,

έναν καιρό και μια φορά.”

Έγνεψες καταφατικά,

χαμογελώντας αινιγματικά,

κι έπειτα η σιωπή

σκέπασε τα πάντα.

Γλυκά.