2

Κρατάς την καρδιά μου στα δυο σου χέρια,

που 'ναι κόκκινα από λερωμένα μαχαίρια,

και ψιθυρίζεις πως μόνο μεσ' απ' αυτή μπορείς να με δεις,

γιατί τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής.

Κι όταν κοιτάς ψάχνοντας στα σκοτάδια κάτι για να πιαστείς,

το βλέμμα σου χάνεται στον έρωτα που προσπαθείς ν' απεκδυθείς.

Για να με δεις και

-μην το πεις- 

μ' ένα βουβό νεύμα συστολής,

να σε καλώ σαν Σειρήνα να 'ρθεις.