Agape

Jusqu' ici tout va mauvais sang

L' éducation sentimentale

Jeu-ne te hais

Σε μισώ.
Ψάχνω λέξεις να εκφράσω με ρυθμό,
πιο ποιητικά αυτό που νιώθω, τον ανείπωτο θυμό,
αλλά στέρεψα απο δαύτες κι από έμπνευση μαθές.
Στεφανώστε με με δάφνες, τον μισώ,
όπως δε μισεί τους νομοταγείς η χωροφυλακή,
στο κλεινόν άστυ, όλο πεζο-πορείες και πατημασιές.
Όπως μισούν τ' αφεντικά τους συνδικαλιστές,
κι όπως τον πόλεμο μισούν οι λιποτάκτες.
Όπως η εκκλησία μισεί τους αποστάτες
και ο στρατός στασιαστές κι επαναστάτες.
Κι ακομα σε μισω, οπως το μισος μισει τα μισολογα κι οι δυο τον μονολογο.
Και σε μισώ με μίσος παράφορο και πάθος φλογερό.
Ως κι ο αυλός του Πάνα χλωμιάζει μπροστά στο μίσος αυτό.
Δέρνει ο άνεμος δρέποντας τους καρπούς από θέρος ωχρό.
Και σε μισώ, όπως την αφαίμαξη χέρι αναιμικό.
Και γράφω για να κατευνάσω το μίσος μου τ' οχληρό.
Μα όσο γράφω άλλο τόσο σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ.

 20-7-18