Opus

Αγαπώ το πνεύμα σου που εντός μου φέγγει,
σαν τη σελήνη όταν γλείφει τον ασβέστη.
Και τα κουφάρια, που με ρούχα φωσφορίζοντα λάμπουν μες στο σκοτάδι,
με μόνη τους παρηγοριά μια νεκροκεφαλή που αναμασάει το βράδυ.
Κι ο κουρνιαχτός απ'τα ουρλιαχτά ν'αναριγεί το αεράκι,
Κι αγαπώ το πνεύμα σου όπως τη σάρκα το κοράκι.

26-2-19