Θα μπορούσα ν'ακούσω την Αλφονσίνα στη θάλασσα,
στολισμένη με κοχύλια που αντανακλούν του ωκεανού τα βογγητά,
Στης Φρίντας τα λημέρια ν'αγκιστρωθώ σα σφαίρα,
να βυθιστώ μες στα ανάγλυφα απο ουλές της χρώματα βαθιά.
Να σφουγγίσω με τα μαλλιά μου το αίμα του Λόρκα,
να μου μάθω ισπανικά τραγούδια για να σε νανουρίζω γλυκά,
όπως τον Τσε Γκεβάρα η αιωνιότητα, με τα μάτια ανοιχτά.
Θα μπορούσα να τα κάνω ολ'αυτά κι άλλα τόσα,
αν δεν έκλειναν τα μάτια μου τώρα απ'τη νύστα.
Εις το επανιδείν, στης ρεαλιστικής ουτοπίας το νυν.
στολισμένη με κοχύλια που αντανακλούν του ωκεανού τα βογγητά,
Στης Φρίντας τα λημέρια ν'αγκιστρωθώ σα σφαίρα,
να βυθιστώ μες στα ανάγλυφα απο ουλές της χρώματα βαθιά.
Να σφουγγίσω με τα μαλλιά μου το αίμα του Λόρκα,
να μου μάθω ισπανικά τραγούδια για να σε νανουρίζω γλυκά,
όπως τον Τσε Γκεβάρα η αιωνιότητα, με τα μάτια ανοιχτά.
Θα μπορούσα να τα κάνω ολ'αυτά κι άλλα τόσα,
αν δεν έκλειναν τα μάτια μου τώρα απ'τη νύστα.
Εις το επανιδείν, στης ρεαλιστικής ουτοπίας το νυν.
No comments:
Post a Comment